Rondom deze plek is een aantal kasten opgehangen. Toen we op pad gingen bleek dat de jongen in één van de kasten verbleven. Toen we een andere kast inspecteerden bleek daar de moeder in te zitten! Zij was nog niet voorzien van een ring, dus dat werd ter plekke opgelost.
Op de foto hieronder zie je moeder in vol oornaat! Normaal gesproken broedt een steenuil in boomholten en nissen. Knotwilgen bieden goede nestplaatsen maar verdwijnen uit het landschap. Kleinschalig agrarisch landschap is de biotoop van de steenuil maar ook dat is steeds moeilijker te vinden. Nestkasten bieden dan uitkomst.
Het is een kleine uil; ongeveer 22 cm groot met een spanwijdte van rond de 56 cm. Het gemiddelde gewicht is 200 gram.
Steenuilen zijn overwegend overdag actief; de gele ogen geven aan dat het geen specifieke nachtjager is. En wat het voedels aangaat zijn ze redelijk veelzijdig: muizen, kleine zangvogels, insecten, wormen en slakken. In de braakballen zie je die diversiteit terug; vaak kun je schildjes van insecten, muizenkaakjes en vogelbotjes terugvinden.
Hieronder zie je de buik van het steenuilwijfje. Deze broedplek is weer zo'n ingenieus natuurding: het broedse wijfje verliest de veren van haar buik. Hierdoor kan de lichaamswarmte nóg beter op de eieren worden overgebracht.
Zoals altijd worden alle relevante maten zorgvuldig genomen en genoteerd; hier wordt het wijfje gewogen. Het ziet er niet zo elegant uit maar de vogels laten het gelaten toe. De ringer gaat altijd zeer voorzichtig te werk; het laatste wat we willen is een beschadigde vogel. Vandaar dat de poten worden samengebonden met een touwtje. Dat is niet alleen om de ringer te beschermen tegen de scherpe klauwen maar ook om te voorkomen dat de vogel zich onverhoopt vastgrijpt en beschadigd. En natuurlijk handig om de vogel aan het weeginstrument te hangen!
En nu is de beurt aan de jonge uiltjes. In de tas (van de keurslager) en óp naar de ringer.... Deze uiltjes zijn al aardig op weg naar hun vliegvlugge fase. Het dons is vrijwel helemaal verdwenen. Nog een goeie week en ze gaan het proberen.
Zoals overal is administratie niet weg te denken. Zelfs bij deze natuurexperience komen papier en kolommetjes om de hoek kijken..... De gecertificeerde ringer (met pet) met uil en instrumentarium meet en roept de maten af en de schrijver (ondergetekende op de voorgrond) noteert. Een geïnteresseerde boswachter kijkt toe.
Alles klaar: de jonge steenuilen poseren...En daarna vlug terug naar de nestkast.
Ze zijn leuk. Erg leuk....
Ook dit jaar zijn er op dezelfde plek weer steenuilen geringd. Dat betekent dus dat de kleine populatie weer succesvol gebroed heeft. Ik was er deze keer niet bij, maar het is wel mooi om te weten dat de steenuilen het goed doen op deze plek. See you next year!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten