Torenvalkjes

In de windsingel rondom het huis heb ik in maart van dit jaar een torenvalkkast opgehangen.

Opening naar het noordoosten en in de meest afgelegen hoek. Ongeveer een kilometer hiervandaan hangt ook een TV-kast en die was vorig jaar bezet en nu ook alweer. Tot mijn verbazing zag ik niet veel later de eerste torenvalk rondvliegen. Lang verhaal kort gemaakt: de kast was meteen bezet. Bij de eerste controle lagen er 2 eieren in de kast. Later bleken het er 5 te zijn! En allemaal uitgekomen! 

Verbazingwekkend hoe snel die torenvalkjes zo'n kast in de smiezen hebben. De kast verderop aan de weg bleef bezet en heeft ook 4 jongen opgeleverd. Twee territoria binnen een dikke kilometer! Muizen genoeg dus.....

Hieronder de jongelingen die nieuwsgierig over de rand van de kast gluren.

De poepstrepen op de kast zijn van de ouders: die zitten - als ze niet op muizenjacht zijn- op de rand van de kast op de uitkijk.
Wist je trouwens dat torenvalken met jongen zo'n 8 muizen per uur vangen? En dat gaat de hele dag door, zolang het licht is. Kun je wel uitrekenen hoeveel dat er zijn; de jongfase duurt ongeveer 30 dagen. Torenvalken kunnen ultraviolet licht waarnemen en kunnen daardoor de urinesporen van muizen zien. Dat leidt ze naar de onfortuinlijke muis die dan geen schijn van kans meer heeft.

Nadere inspectie van de kast leverde het volgende beeld op:

Het jong links vooraan laat duidelijk zien wat hij/zij van mijn komst bij de kast vindt! Dat wordt nog wat als deze geringd gaan worden. Torenvalken zijn ongelofelijk fel; zo gauw je je hand in de kast steekt hangen er minsten een stuk of drie tegelijk met hun klauwen in je vel. 
Deze kast werd bedreigd door een blauwe reiger die dacht dat dit een makkelijke lunch was. Niet dus: met veel kabaal stortten beide ouders zich op de veel grotere blauwe reiger. Ik heb pa zeer agressieve stootduiken op de reiger zien uitvoeren die echt respect afdwongen. De reiger droop af en werd tot meer dan een kilometer van de nestkast achtervolgd en aangevallen.

Torenvalken zijn - als ze helemaal mooi op kleur zijn - prachtige vogels. De kleuren zijn schitterend en die ogen..... grote, zwarte knikkers. Geweldig!

De vogel hieronder is bijna vliegvlug: het dons is vrijwel geheel verdwenen. Met een paar dagen zal deze juveniele vogel uitvliegen.

Het jong hieronder is beduidend kleiner; die heeft nog wel een paar muizen nodig!

Op weg om de torenvalken uit de kast te halen. De tas is voor het transport en het vest neem ik niet mee omdat het boven koud kan zijn! Gebruik ik om te voorkomen dat een vogel die toch net even verder ontwikkeld is dan verwacht uit de kast springt. Even verderop zie je hoe dat werkt....

Zo; een tas vol torenvalken! Het is even manoeuvreren om de klauwen te ontwijken, maar uiteindelijk zijn ze allemaal binnen.

Hier wordt door de ringer de lengte van de vleugel gemeten. Er worden diverse maten genomen en het gewicht bepaald: uiteindelijk is dat belangrijker dan het aanbrengen van een genummerde ring. Alle biometrische gegevens worden in een landelijke databank opgeslagen en gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek. De ringer moet overigens gecertificeerd zijn; niet iedereen mag zomaar vogels ringen.

De genummerde ring van het vogelstrekstation Arnhem gaat om de poot. De finishing touch. Als deze vogel nog eens gevangen wordt of dood wordt aangetroffen kan door de terugmelding worden bepaald hoe oud de vogel is en waar- en door wie-  hij geringd is. De plaats van aantreffen draagt ook bij aan de beeldvorming van deze soort.

Twee zussen naast elkaar. Prachtige vogels! 

Hier gaan alle valkjes weer terug in de kast. Het vest is over de kast gehangen en de vogels worden zo teruggeplaatst. Dit voorkomt dat ze eventueel uit de kast springen. Normaal gesproken gebruiken we een jute zak, maar die was even niet voorhanden. Nu snel groot worden en uitvliegen. Tot volgend jaar!